Pomocnicze porównania

Środek pomocy – Legia Warszawa

Chris Philipps – Zawodnik dysponuje niezłą jakością podań przy wyprowadzaniu futbolówki. Luksemburczyk, próbkę swoich umiejętności, pokazał kilkanaście godzin po podpisaniu kontraktu z Legią. Pomocnik zagrał w sparingu z Shanghai Shenxin, a później zaliczył niezłe występy z Zagłębiem oraz Śląskiem. Philipps jest typową „szóstką”, czyli graczem o zadaniach stricte defensywnych. Czasami pomaga rozgrywać futbolówkę stoperom, przerywa kontry rywali i potrafi także przetransportować piłkę do ataku. Były gracz FC Metz gra na niskim procencie błędów. Do tej pory, każda próba dryblingu tego zawodnika, kończyła się powodzeniem.

Liczba podań/celnych/średnia: 333/293/88%

Straty/własna połowa: 28/9

Długie podania/dokładne/procent: 48/19/40%

Pojedynki/wygrane/procent: 157/56/36%

Przechwyty: 27

Dryblingi/skuteczne/procent: 5/5/100%

Domagoj Antolić – Chorwat jest poniekąd sercem zespołu, przynajmniej stara się nim być. Dużo widzi, jest agresywny w odbiorze, szybko doskakuje do rywala. Ponadto, ponad połowa jego długich przerzutów ląduje pod nogi adresata. Zdarza się, że Chorwat spóźnia się przez co ratuje się faulem. Drugi minus? Przemotywowanie, które uwydatniło się w meczu z Jagiellonią, gdzie został ukarany czerwonym kartonikiem. Walczy jednak za dwóch, jest częścią zespołu. Liczy się dla niego dobro drużyny. Często wbiega między dwójkę stoperów i pomaga w rozegraniu. Nie jest to zawodnik pokroju Thibaulta Moulina, ale bardziej Ivicy Vrdoljaka. Solidny rzemieślnik wykonujący czarną – i zarazem pożyteczną - robotę na boisku. Przywódca.

Liczba podań/celnych/średnia:  419/370/88%

Straty/własna połowa: 38/19

Długie podania/dokładne/procent: 26/15/58%

Pojedynki/wygrane/procent: 194/87/45%

Przechwyty: 33

Dryblingi/skuteczne/procent: 17/14/82%

Krzysztof Mączyński – „Mąka” to przykład zawodnika, który nie może na razie odnaleźć się przy Łazienkowskiej. Gra dobrze, ale bez fajerwerków. Inaczej wygląda jego sytuacja w reprezentacji Polski, gdzie jest żołnierzem Adama Nawałki. Tam, mając u boku lepszych zawodników, z  automatu wchodzi na wyższy bieg i daje jakość. Cechuje go umiejętne ustawienie, czytanie gry i przerwanie akcji rywali. Nie ma również kłopotów z szukaniem partnerów z przodu. Wówczas jest w stanie posłać dokładne podanie, wręcz na centymetry. W lidze jeszcze szczególniej nie zachwycił. Obecnie dochodzi do zdrowia po urazie. Wszystko wskazuje na to, że będzie gotowy do gry po meczu z Jagiellonią.

Liczba podań/celnych/średnia:  375/290/77%

Straty/własna połowa: 45/19

Długie podania/dokładne/procent: 40/18/58%

Pojedynki/wygrane/procent: 143/58/41%

Przechwyty: 39

Dryblingi/skuteczne/procent: 6/1/17%

Cafu – Wszedł z marszu do podstawowego składu, jednak stracił miejsce w wyjściowej „jedenastce” po blisko trzech tygodniach. Portugalczyk to nieszablonowany piłkarz, silny fizycznie, który może napsuć sporo krwi przeciwnej drużynie. Środkowy pomocnik nie ma kłopotów z wygrywaniem pojedynków powietrznych, dysponuje również mocnym uderzeniem z dystansu. Bije od niego spora pewność siebie, lubi brać ciężar meczu na swoje barki. Pełni rolę „ósemki” z inklinacjami do gry ofensywnej. Takich graczy, ze szczyptą przebojowości i nutką kreatywności, potrzebuje aktualny mistrz Polski.

Liczba podań/celnych/średnia:  118/103/86%

Straty/własna połowa: 14/3

Długie podania/dokładne/procent: 4/3/75%

Pojedynki/wygrane/procent: 56/29/51%

Przechwyty: 10

Dryblingi/skuteczne/procent: 7/7/100%

Środek pomocy – Arka Gdynia

Michał Nalepa – Trzy temu został wybrany najlepszym graczem I ligi. Teraz trzyma w ryzach środek pola gdynian. Nieustępliwy, twardo stojący na nogach. Poniekąd określany jako łącznik z blokiem defensywnym, do którego często zagląda i pomaga w asekuracji. Pomocnik posiada także smykałkę do szybszej gry, na jeden kontakt, przez co łatwo mija napotkanego rywala. Mimo przeciętnych warunków fizycznych, nie odpuszcza i potrafi przykuć to w zaletę. Często myśli nad niekonwencjonalnymi rozwiązaniami i tworzeniem przewagi w jego strefie.

Liczba podań/celnych/średnia:  277/185/67%

Straty/własna połowa: 49/17

Długie podania/dokładne/procent: 59/21/36%

Pojedynki/wygrane/procent: 239/95/40%

Przechwyty: 45

Dryblingi/skuteczne/procent: 43/24/57%

Antoni Łukasiewicz – Kapitan, lider z prawdziwego zdarzenia. Środkowego pomocnika dopadł jednak pech i kontuzje. Efekt? Rozegrał zaledwie dziesięć spotkań w lidze, strzelając gola po kilkumiesięcznym rozbracie z futbolem. Potrafił wywalczyć rzut wolny dla zespołu, wcześniej sprytnie ustawiając się i dając rywalowi pretekst do faulu. Zastawka czy tworzenie wolnej luki po zgarnięciu futbolówki są jego znakami rozpoznawczymi. Wszędzie go pełno. Pokazuje się do gry, szuka optymalnych wariantów. Jest zawodnikiem skupionym przede wszystkim na chronieniu dostępu do własnej bramki. Szwankuje u niego motoryka, dynamika, lecz zakrywa ja szybką reakcją i boiskowym myśleniem. Ze względu na uraz – konfrontację z Legią obejrzy z wysokości trybun.

Liczba podań/celnych/średnia:  52/72/72%

Straty/własna połowa: 8/3

Długie podania/dokładne/procent: 15/6/33%

Pojedynki/wygrane/procent: 168/58/34%

Przechwyty: 28

Dryblingi/skuteczne/procent: 0/0/0%

Dawid Sołdecki – Zadaniowiec, który trzyma się założeń i taktyki. Dobrze gra w destrukcji, wie gdzie stanąć, aby zastopować zapędy przeciwnika. Ofensywa? Do poprawy. Rzadko działa z korzyścią dla drużyny z przodu, przeważnie skupia się na obronie. Dysponuje niezłymi parametrami, przez co ma łatwość w wygrywaniu pojedynków powietrznych. Czasami widać u niego problemy z koordynacją, jednak naprawia to doświadczeniem.

Liczba podań/celnych/średnia:  209/154/74%

Straty/własna połowa: 25/12

Długie podania/dokładne/procent: 39/18/46%

Pojedynki/wygrane/procent: 189/44/23%

Przechwyty: 59

Dryblingi/skuteczne/procent: 7/6/86%

Andrij Bogdanow – Raz staje się jednym z liderów, żeby w kolejnym spotkaniu trafić do działu „Poszukiwani”. Co jakiś czas, preferuje występować blisko napastników, aby skuteczniej ich uruchamiać i robić wiatr. Brakuje mu stabilności, regularności i większej wiary we własne umiejętności. Swoją wartość pokazał w starciu z Legią, gdzie zdobył zwycięską bramkę. Co więcej, poza przyzwoitym debiutem z Lechem, na ogół nie może rozwinąć kreatywności w meczach o stawkę. Wygląda na zagubionego i niewidocznego.

Liczba podań/celnych/średnia:  341/261/77%

Straty/własna połowa: 41/12

Długie podania/dokładne/procent: 57/28/49%

Pojedynki/wygrane/procent: 179/64/36%

Przechwyty: 48

Dryblingi/skuteczne/procent: 6/6/100%

Wnioski:

Sugerując się nazwiskami, doświadczeniem z innych lig – bez wątpienia druga linia stołecznego klubu króluje nad środkiem pomocy gdynian. Legioniści, w tej strefie boiska, starają się szybko rozgrywać piłkę, asekurować się podczas spotkania czy stanowić zaporę nie do przejścia dla rywala. Kilka razy na wiosnę, mistrzowie Polski udowodnili, iż dysponują niezłym środkiem pola. Odpowiedzialny Philipps, waleczny Antolić, doświadczony Mączyński czy przebojowy Cafu są w stanie przybliżyć zespół do końcowego celu. Pomocnicy Arki to solidni, ligowi rzemieślnicy, lecz brakuje im nieco kreatywności i luzu.

Puchary rządzą się zresztą swoimi prawami, zwłaszcza pojedynczy mecz. Środkowy sektor żółto-niebieskich będzie opierać się przede wszystkim na Nalepie. Pozostaje zatem pytanie: czy wspomniany piłkarz będzie mieć „dzień konia” bądź ewentualnych zastępców w środku? Sołdecki w formie czy Bogdanow z wyższym biegiem powinni zagrozić dobrze dysponowanej Legii.