Łukasz Budziłek: Liczyłem, że sytuacja się zmieni

- Po tym, jak zostałem przeniesiony do rezerw w Bełchatowie, przeczytałem fajny komentarz na 90minut.pl. Kiedyś za całokształt dawano nagrodę Nobla, a teraz można za to wylecieć z pracy. Nie wiem do końca, o co poszło. Jedno jest pewne – w Bełchatowie chcieli przewietrzyć szatnię. Uznali, że to ja powinienem opuścić klub – stąd przesunięcie do rezerw. Najpierw rywalizowałem z Łukaszem Sapelą, który miał dobrą formę i był wychowankiem jak ja. Potem przyszedł Stachowiak. Na dwa tygodnie przed ligą miałem sygnały, że zacznę bronić, ale Adam wybronił nam mecz w Pucharze Polski i mogłem pomarzyć. Następnie zmienili się trenerzy – Złomańczuk zastąpił Kieresia i… To była dziwna sytuacja. Adam łapie kontuzję, przerwa na reprezentację, nie trenuje 13 dni, przychodzi na rozruch przed Podbeskidziem, nie może normalnie ściągnąć koszulki, ale wychodzi grać. Zdałem sobie sprawę, że jeżeli nie postawili na mnie wtedy, to nie zrobią tego nigdy. Wkrótce zostałem zesłany do rezerw, ale – dzięki Grzesiowi Fonfarze, który mnie polecił – trafiłem do GKS-u. Pojechałem na testy, potrenowałem tydzień z drużyną i podpisałem kontrakt. To – jak dotąd – najlepsza sportowa decyzja w życiu.

Nie bałeś się testów w klubie targanym różnymi problemami? Gdyby tam ci nie poszło, mógłbyś totalnie zaginąć.

- Śmiałem się z „Maczkami” i ze „Zboziem”, że jeśli się nie uda, to jadę na rusztowania do Danii i będę szukał grania w niższych ligach. Wiedziałem, jaka jest sytuacja finansowa GKS-u, ale jechałem do Katowic z nastawieniem, że na nic nie narzekam. Dziś polecam to miejsce każdemu piłkarzowi, który nie gra regularnie w Ekstraklasie. Klub ze stolicy Śląska, ogromne zainteresowanie, dużo kibiców…

Pytałeś Berga o swoją sytuację?

- W Legii trener co pół roku omawia indywidualnie sytuację każdego zawodnika. Usłyszałem, że w moim przypadku sprawa jest otwarta. Zagrałem dobrze w sparingu z Karabachem i po cichu liczyłem, że moja sytuacja jednak się nie zmieni.

A od Berga co usłyszałeś?

- Zarzucił mi, że potrafię obronić super piłkę, a potem puścić taką, która byłaby spokojnie do wyjęcia. Chwalił natomiast za dobrą współpracę z drużyną, grę nogami i czucie gry. Tyle. Jechałem na obóz do Hiszpanii, by walczyć o miejsce na ławce, ale wszystko poszło błyskawicznie. Legia osiągnęła porozumienie z Bełchatowem, w międzyczasie Lechia wypożyczyła Trelę i właściwe stanąłem przed faktem dokonanym. Paradoksalnie to było najlepsze wyjście.

Całą rozmowę z Budziłkiem przeczytać można na stronie "Weszło.com" w tym miejscu.