Ivica Vrdoljak: Pechowy 2015 rok

Wykona pan jeszcze jedenastkę?

- Nie ma sensu, są lepsi.

Od lipca do grudnia 2014 roku spędził pan na boisku prawie trzy tysiące minut. To byt fundament ostatniego urazu kolana?

- Byłem zmęczony, ale nic mnie nie bolało. Odpocząłem i pojechałem na zimowy obóz do Turcji. W sparingu z Viktorią Pilzno, w którym urazu kostki doznał Ondrej Duda, ja też zszedłem z uszkodzonym więzadłem rzepki w kolanie. Rezonans nic nie wykazał niczego poważnego, dostałem zastrzyk i trenowałem dalej. Wiosną kolano bolało, ale grałem. Nąjgorsze były pierwsze kroki, starty i hamowania. Z bólu brało się później półmetrowe spóźnienie i Wędy. Sytuacja pogorszyła się po marcowym meczu z Podbeskidziem w 1/2 finału PP. Grałem w rewanżu, choć dwumecz rozstrzygnęliśmy w Bielsku-Białej - wygraliśmy 4:1. W Warszawie zszedłem w przerwie, ale dalej zaciskałem zęby i grałem. Wytrzymałem dwa miesiące, do majowego spotkania ze Śląskiem w grupie mistrzowskiej. Zszedłem po godzinie, sezon był dla mnie skończony. Ale miałem wrócić latem. W czerwcu pojechaliśmy do Leogang, tam przez tydzień ćwiczyłem z zespołem. Wydawało się, że leczenie zachowawcze pomogło. Pierwszy sparing, ze Steauą, opuściłem, żeby zagrać z Dynamem Kijów. Niestety, kolano znowu zaczęło boleć. Doktor Jacek Jaroszewski stwierdził, że trzeba operować. Przerwa miała potrwać 4-5 miesięcy czyli wróciłbym w połowie grudnia. 18 na 20 lekarzy radzi, żeby w takich wypadkach nie operować.

Co to za uraz?

Tzw. kolano skoczka czyli entezopatia, przewlekłe zapalenie ścięgien.

Rozmawiał pan ze Stanisławem Czerczesowem?

- Zaprosił mnie na rozmowę do gabinetu, pytał czy zdążę na grudzień Być może po powrocie będę stoperem? Zobaczymy, gdzie będę bardziej potrzebny.

Zapis całej rozmowy z Ivicą Vrdoljakiem można przezcztać w dzisiejszym wydaniu "Przeglądu Sportowego". Wkrótce również szczegółówa rozmowa z kontuzjowanym kapitanem Legii na Legia.Net.