Kacper Tobiasz z najlepszą średnią ocen sezonu 2024/25

Największy sukces„Wojskowi” odnieśli w tym sezonie znów w europejskich pucharach, nie tylko awansowali do fazy grupowej Ligi Konferencji, ale następnie wyszli z grupy i dotarli aż do ćwierćfinału, pokonując między innymi Betis przy Łazienkowskiej i Chelsea w Londynie. Z pewnością jest to jeden z największych sukcesów Legii na europejskiej arenie w XXI wieku. Legioniści zdobyli też Puchar Polski, dzięki czemu zagwarantowali sobie grę w europejskich pucharach również w kolejnym sezonie. Niestety sukcesy te w znacznej mierze przesłoniła słaba postawa w Ekstraklasie – ledwie piąta lokata to dla odmiany jeden z najgorszych sezonów ligowych „Wojskowych” w ostatnich dwudziestu pięciu latach. Bilans bramkowy Legii to 114-65 (rok temu 81-64), liczba goli zdobytych na mecz to aż 2,07 (rok temu 1,59), a straconych  1,18 (rok temu 1,25), jest to więc zdecydowanie lepszy bilans niż rok temu, zwłaszcza jeśli chodzi o zdobyte bramki. Pamiętać należy, że niemal połowa tych goli (54) została zdobyta w europejskich pucharach i Pucharze Polski, gdzie Legia często grała ze znacznie słabszymi rywalami, np. jedenaście bramek strzeliła słabiutkim Walijczykom, a dziesięć pierwszoligowcom, niemniej tą skuteczność w minionym sezonie warto pochwalić. Mieliśmy właściwie w tym sezonie dwie różne drużyny, jedną słabą w lidze, drugą bardzo dobrą w meczach pucharowych. 

W klubie było też dość stabilnie, trener Goncalo Feio przepracował cały sezon i odszedł dopiero po jego zakończeniu. W całym sezonie zagrało co prawda aż trzydziestu ośmiu piłkarzy, o sześciu więcej niż rok temu, ale meczów było o cztery więcej, a do tego sporo zawodników, zwłaszcza młodych, pojawiło się na murawie w pojedynczych występach na kilka lub kilkanaście minut. Niemniej rotacja była jednak spora, początkowo niechętnie korzystał z niej trener Feio, z czasem został do tego zmuszony przez kontuzje i kartki, do tego doszła też zmiana ustawienia z trójki na czwórkę obrońców. Żaden legionista nie zagrał we wszystkich meczach, w pięćdziesięciu spotkaniach na boisku pojawił się Ruben Vinagre, o jedno mniej zaliczył Ryoya Morishita. Tylko jedenastu piłkarzy zostało ocenionych w więcej niż połowie spotkań, czyli dwudziestu ośmiu, co od lat jest niezbędnym kryterium, które muszą spełnić piłkarze, by być branymi pod uwagę przy wyborze piłkarza roku. Oceny są podobne do tych sprzed roku i sporo niższe niż dwa lata temu, czyli generalnie nie są najlepsze. Ledwie dwóch zawodników z podstawowego składu u redaktorów przekroczyła „szóstkę”, czyli notę wyjściową, u Czytelników nie ma ani jednego piłkarza z tak wysoką oceną. To też pokazuje, że wyniki w tym sezonie i gra legionistów były znów dalekie od oczekiwań.

W odróżnieniu od dwóch poprzednich lat, Czytelnicy i redaktorzy byli tym razem zgodni przy wyborze najlepszego piłkarza. Najwyższą średnią ocen miał Kacper Tobiasz, który nie tylko wygrał rywalizację o miejsce w bramce z Gabrielem Kobylakiem i Vladanem Kovaceviciem, ale był przy tym  najlepszym piłkarzem rundy wiosennej. Warto przypomnieć, że Czytelnicy wybrali Tobiasza najlepszym piłkarzem sezonu również dwa lata temu. Różnice między redaktorami i Czytelnikami były dopiero na kolejnych miejscach na podium – u redaktorów na drugim miejscu był Radovan Pankov, a trzeci Bartosz Kapustka, Czytelnicy natomiast najlepszego jesienią Serba umieścili na trzecim miejscu, a drugie zajął Ryoya Morishita. Generalnie widać było, że w Legii w tym sezonie brakowało liderów, poszczególni piłkarze po jednym czy dwóch dobrych występach mieli kilka słabych, żaden piłkarz nie utrzymywał równej formy przez cały sezon, a niewielu potrafiło to robić nawet choćby przez dwa miesiące. Nie dziwi w tej sytuacji, że najrówniej grającym piłkarzem, nie pierwszy raz zresztą, okazał się podstawowy bramkarz.

Najczęściej najlepszym legionistą meczu był przez redaktorów wybierany Kapustka, a przez Czytelników Morishita – obaj po osiem razy. Najlepsze występy legionistów, ocenione przez redaktorów na dziewiątkę, to Bartosz Kapustka z Motorem jesienią, Marc Gual  z ŁKS i Ruchem, Kacper Tobiasz w rewanżu z Broendby, Steve Kapuadi z Realem Betis Sewilla, Claude Goncalves za wyjazdowe mecze z Chelsea i GKS-em Katowice, Ryoya Morishita za mecze Pucharu Polski z Jagiellonią i Pogonią oraz Maximilian Oyedele za wyjazd na Stamford Bridge. Jak widać, było tych dziewiątek dużo i w ogromnej ilości przypadków najwyższe oceny otrzymywali piłkarze za mecze w europejskich pucharach i Pucharze Polski, w lidze było niestety znacznie gorzej. Czytelnicy najwyżej spośród tych występów ocenili popisy Morishity w finale Pucharu Polski (8,78). Za najlepszy mecz sezonu redaktorzy uznali zwycięstwo nad Chelsea w Londynie (średnia ocen 7,25). Czytelnicy w równym stopniu (średnia not 6,76) ocenili zwycięstwo na Stamford Bridge i finał Pucharu Polski i naszym zdaniem ta historyczna wygrana w Londynie nie została w ich ocenach wystarczająco doceniona. Za najgorszy mecz Legii w tej rundzie redaktorzy i Czytelnicy zgodnie uznali porażkę w Radomiu (średnie not odpowiednio 2,67 i 2,49).

Sezon miniony był w sumie podobny do poprzedniego – lepszy w Pucharze Polski i europejskich pucharach, ale gorszy w Ekstraklasie, stąd i średnia ocen niemal wszystkich piłkarzy jest podobna. Spośród podstawowych piłkarzy największy postęp poczynił w stosunku do poprzedniego sezonu Morishita, zdecydowanie lepiej grał też Tobiasz, żaden z najważniejszych w tym sezonie piłkarzy nie obniżył znacząco swojej formy. Z młodzieżowców z Akademii do pierwszego składu przebił się Jan Ziółkowski. Z piłkarzy ściągniętych do Legii jesienią najlepiej wypadli Luquinhas i Ruben Vinagre, do tego powoli, przebił się do pierwszej jedenastki młody Maximilian Oyedele. Jednak spora część piłkarzy ściągniętych latem też zawiodła (Jean Pierre Nsame, Migouel Alfarela, Sergio Barcia), jeszcze gorzej wyglądało to w przypadku transferów zimowych (Vladan Kovacević, Wahan Biczachczjan).

Piłkarzem jesieni był Radovan Pankov, a wiosny Kacper Tobiasz. Piłkarzami poszczególnych miesięcy byli: Luquinhas (lipiec), Artur Jędrzejczyk i Kacper Tobiasz (sierpień), Kacper Tobiasz i Bartosz Kapustka (wrzesień), Ruben Vinagre i Radovan Pankov (październik), Rafał Augustyniak i Paweł Wszołek (listopad), Rafał Augustyniak (grudzień), Steve Kapuadi (luty), Paweł Wszołek i Ryoya Morishita (marzec), Jan Ziółkowski (kwiecień) oraz Kacper Tobiasz i Ryoya Morishita (maj).

Poniżej kolejno: średnia ocen piłkarza za sezon 2024/25, liczba spotkań w których został oceniony, liczba wyborów na legionistę meczu oraz porównanie z oceną za zeszły sezon.

PIŁKARZ SEZONU - PODSUMOWANIE OCEN REDAKCJI

Najważniejsi zmiennicy:
 

Pozostali piłkarze:
 

PIŁKARZ SEZONU - PODSUMOWANIE OCEN CZYTELNIKÓW

Najważniejsi zmiennicy:
 

Pozostali piłkarze:
 

Jakub Żewłakow, Oliwier Olewiński, Michał Kucharczyk i Aleksander Wyganowski grali zbyt krótko, by dostać jakoąkolwiek ocenę.

Zwycięzcy z poprzednich sezonów: 

2023/24 – Josue i Paweł Wszołek
2022/23 – Josue i Kacper Tobiasz
2021/22 – Artur Jędrzejczyk i Maik Nawrocki
2020/21 – Luquinhas
2019/20 – Artur Jędrzejczyk i Michał Karbownik
2018/19 – Andre Martins
2017/18 – Arkadiusz Malarz
2016/17 – Vadis Odjidja Ofoe
2015/16 – Nemanja Nikolić